Образовательная программа муниципального бюджетного общеобразовательного учреждения «Новокишитская основная общеобразовательная школа»

Скачать 2.01 Mb.

Название	Образовательная программа муниципального бюджетного общеобразовательного учреждения «Новокишитская основная общеобразовательная школа»
страница	4/16
Дата публикации	14.02.2015
Размер	2.01 Mb.
Тип	Образовательная программа

100-bal.ru > Право > Образовательная программа

1 2 3 4 5 6 7 8 9 ... 16

Организационно – педагогические условия

Школа работает в соответствии с санитарно-гигиеническими нормами СанПиН 2.1.2.2645-10.

учебная неделя в 1 классе – 5-ти дневная, во 2-4 классах – 6-ти - дневная;
продолжительность учебного года – 34 недели (2-4 кл), 33 недели (1 кл);
учебный год делится на 4 четверти;
начало уроков 8 ч. 00 минут;
продолжительность урока во 2-4 классах – 45 минут; в 1-х классах – 35 мин в I полугодии и 45 мин во II полугодии.

Формы аттестации достижений обучающихся

текущая успеваемость: контрольные, тестовые, творческие работы обучающихся, проводимые учителем в течение четверти в соответствии с реализуемой учебной программой (отражается в классном журнале);
итоговые контрольные работы по предметам;
административные контрольные работы и тестирование;

участие в школьных, муниципальных, региональных творческих конкурсах, спортивных соревнованиях.

Выбор образовательного маршрута при переходе на следующую ступень обучения

При переходе на II ступень обучения рекомендуется общеобразовательная программа основного общего образования (базовый уровень) при успешном овладении базового компонента образовательной программы начального обучения.

Планируемые результаты и способы оценивания достижений

В итоге обучения в начальной школе каждый учащийся должен достичь первого уровня образованности (грамотности), соответствующего федеральным и региональным стандартам. Под уровнем образованности понимается качество личности, характеризующая способность ученика решать задачи различного характера (познавательной, ценностно-ориентационной, коммуникативной и преобразовательной деятельности), опираясь на систему знаний, умений и социальный опыт.

Предполагается овладение учащимися элементарными приемами опыта социального взаимодействия через:

чтение; письмо; счет; социальную коммуникацию (общение со взрослыми, сверстниками и т.д.)

Под «овладением» подразумевается знание правил и умение применять их в образовательной деятельности. Объектами измерения педагогических результатов при изучении уровня готовности к освоению социального опыта учащимися являются оба указанных компонента: знание правил и их применение.

Определяющими для начальной ступени обучения в школе являются следующие ожидаемые результаты:

- наличие у каждого обучающегося к концу обучения в начальной ступени обучения уровня элементарной грамотности (умение читать, считать и др.);

-положительная мотивация к учебному труду и интерес к изучению предмета, в том числе иностранных языков на уроке и во внеурочное время;

-первичный опыт социальной межкультурной коммуникации;

-сформированность первичных навыков рациональной организации учебного труда и своего рабочего места в школе;

-первичный опыт исследовательской работы и умение формировать научную картину мира;

-психологическая готовность к сотрудничеству и дисциплине.

Обязательный минимум содержания основных образовательных программ (далее – обязательный минимум) – обобщенное содержание образования, которое каждое образовательное учреждение обязано предоставить обучающимся для обеспечения их конституционного права на получение общего образования. Обязательный минимум представлен в форме набора предметных тем (дидактических единиц), включаемых в обязательном порядке в основные образовательные программы начального общего образования.

Обязательный минимум содержания по русскому языку

Виды речевой деятельности.

Слушание (аудирование). Восприятие и понимание звучащей речи.

Говорение. Использование средств языка в устной речи в соответствии с условиями общения. Практическое овладение диалогической и монологической (рассказ-описание, повествование, рассуждение на доступные детям темы) речью. Овладение нормами речевого этикета в ситуациях учебного и бытового общения (приветствие, прощание, извинение, благодарность, обращение с просьбой). Соблюдение орфоэпических норм и правильной интонации.

Чтение. Чтение и понимание учебного текста, формулировок заданий, правил, определений. Выборочное чтение: нахождение необходимого учебного материала.

Письмо. Отличие письменной речи от устной. Различение предложения и текста. Признаки текста^¹. Списывание текста. Написание под диктовку текста (75-80 слов) в соответствии с изученными нормами правописания. Изложение текста (повествование, повествование с элементами описания). Создание небольшого текста (сочинения) по интересной детям тематике; составление поздравлений, писем (в том числе с использованием компьютера).

Система языка (практическое усвоение)

Фонетика. Графика. Звуки гласные и согласные; буквы, их обозначающие. Различение согласных звонких и глухих, мягких и твердых, парных и непарных. Гласные ударные и безударные. Деление слов на слоги. Словесное ударение. Восприятие на слух и правильное произношение слов.

Русский алфавит. Обозначение мягкости согласных звуков на письме. Употребление пробела между словами, знака переноса.

Лексика. Слово и его значение. Словарное богатство русского языка. Слова однозначные и многозначные. Синонимы и антонимы. Прямое и переносное значение слова. Использование словарей русского языка.

Состав слова. Выделение значимых частей слова (корня, приставки, суффикса, окончания). Значение суффиксов и приставок (простейшие примеры). Однокоренные слова, формы одного и того же слова. Различение предлогов и приставок.

Морфология. Имя существительное, значение и употребление. Различение имен существительных, отвечающих на вопрос «кто, что»; имен существительных мужского, женского и среднего рода. Изменение существительных по числам и падежам. Различение 1-го, 2-го и 3-го склонения существительных.

Имя прилагательное, значение и употребление. Изменение по родам, числам и падежам. Согласование с именем существительным.

Местоимение, значение и употребление. Склонение личных местоимений.

Глагол, значение и употребление. Изменение по временам. Изменение по лицам и числам в настоящем и будущем времени; по родам и числам в прошедшем времени. Неопределенная форма глагола. Практическое овладение способами определения спряжения глаголов (1, 2 спряжение).

Предлоги, союзы. Их роль в речи.

Синтаксис. Различение слова, словосочетания и предложения. Разновидности предложений по цели высказывания и эмоциональной окраске. Главные и второстепенные члены предложения. Связь слов в предложении. Простое распространенное и нераспространенное предложения. Однородные члены предложения. Различение и употребление в речи простых и сложных предложений.

Орфография. Правописание безударных гласных, парных звонких и глухих согласных, непроизносимых согласных, удвоенных гласных; правописание безударных падежных окончаний имен существительных и прилагательных, безударных личных окончаний глаголов. Правописание не с глаголами. Правописание сочетаний жи-ши, ча-ща, чу-щу, чк-чн. Употребление прописной буквы в начале предложения, в именах собственных. Употребление разделительных Ь и Ъ, Ь после шипящих на конце имен существительных и глаголов. Разные способы проверки правописания слов: изменение формы слова, подбор однокоренных слов, использование орфографического словаря.

Пунктуация. Знаки препинания в конце предложения (точка, вопросительный, восклицательный знаки). Запятая в предложениях с однородными членами.

Обязательный минимум содержания по литературному чтению

Круг чтения и опыт читательской деятельности

Произведения художественные, научно-популярные. Произведения устного народного творчества. Произведения выдающихся представителей русской литературы (А.С.Пушкин, В.А.Жуковский, М.Ю.Лермонтов, Ф.И.Тютчев, А.А.Фет, И.А.Крылов, Н.А.Некрасов, Л.Н.Толстой, А.П.Чехов, С.А.Есенин, В.В.Маяковский); классиков детской литературы; произведения современной отечественной (с учетом многонационального характера России) и зарубежной литературы, доступные для восприятия младшими школьниками. Справочники, энциклопедии, периодические издания для детей^².

Основные темы детского чтения: произведения о родине,
о природе, о труде, о детях, о взаимоотношениях людей, добре и зле; о приключениях.

Понимание содержания литературного произведения: тема, главная мысль (идея), события, их последовательность. Герои произведения. Восприятие и понимание их эмоционально-нравственных переживаний. Характер героя, его поступки и их мотивы. Различение жанров произведений: малые фольклорные жанры, народная сказка; литературная сказка; рассказ; повесть; стихотворение; басня. Выделение языковых средств художественной выразительности (без использования терминологии).

Иллюстрация в книге и ее роль в понимании произведения. Связь произведений литературы с другими видами искусств^³.

Умение работать с книгой: различать тип книги, пользоваться выходными данными (автор, заглавие, подзаголовок и др.), оглавлением, предисловием, послесловием, аннотацией для самостоятельного выбора и чтения книг.

Виды речевой деятельности

Слушание (аудирование). Восприятие на слух и понимание художественных произведений разных жанров (в пределах изучаемого материала).

Чтение. Осознанное чтение доступных по объему и жанру произведений. Осмысление цели чтения. Выбор вида чтения в соответствии с целью: ознакомительное, изучающее, выборочное. Способ чтения: чтение целыми словами. Правильность чтения: чтение незнакомого текста с соблюдением норм литературного произношения. Скорость чтения: установка на нормальный для читающего темп беглости, позволяющий ему осознать текст. Установка на постепенное увеличение скорости чтения. Выразительное чтение, использование интонаций, соответствующих смыслу текста.

Говорение. Участие в диалоге при обсуждении прослушанного (прочитанного) произведения. Формулирование личной оценки, аргументация своего мнения с привлечением текста произведения или других источников. Умение ставить вопросы по содержанию прочитанного, отвечать на них. Пересказ текста. Построение небольшого монологического высказывания о произведении (героях, событиях); устное изложение текста по плану; устное сочинение повествовательного характера с элементами рассуждения и описания.

Декламация (чтение наизусть) стихотворных произведений.

Письмо. Создание небольших письменных ответов на поставленный вопрос по прочитанному (прослушанному) произведению (в том числе с использованием компьютера).

Татар теленең эчтәлеге буенча мәҗбүри минимум

Фонетика. Орфоэпия.

Авазлардан торган сүзләр – уй-фикер белдерүнең төп формасы. Басым, интонация. Әйтелеше ягыннан укучының үз сөйләмен һәм чит кешенекен бәяли алуы.

Фонетиканың өйрәнү предметы. Хәреф һәм аваз төшенчәсе.

Сузык авазлар. А, а хәрефе һәм [а] авазы. Ә, ә хәрефе һәм [ә] авазы. Я, я хәрефе һәм [й + а], [й + ә] авазлары. У, у хәрефе һәм [у] авазы. Ү, ү хәрефе һәм [ү] авазы. Ю, ю хәрефе һәм [й + у], [й + ү] авазлары. О, о хәрефе һәм [о] авазы. Ө, ө хәрефе һәм [ө] авазы. Ы, ы хәрефе һәм [ы] авазы. Э, э хәрефе һәм [э] авазы. Е, е хәрефе һәм [й + ы], [й + э] авазлары. И, и хәрефе һәм [и] авазы.

Тартык авазлар. Тартык авазларның яңгыраулыкта яки саңгыраулыкта ярашуы. П, п хәрефе һәм [п] авазы. Б, б хәрефе һәм [б] авазы. Ф, ф хәрефе һәм [ф] авазы. В, в хәрефе һәм [в], [w] авазлары. К, к хәрефе һәм [къ], [к] авазлары. Г, г хәрефе һәм [гъ], [г] авазлары. Т, т хәрефе һәм [т] авазы. Д, д хәрефе һәм [д] авазы. Ч, ч хәрефе һәм [ч] авазы. Җ, җ хәрефе һәм [җ] авазы. Ш, ш хәрефе, [ш] авазы. Ж, ж хәрефе һәм [ж] авазы. С, с хәрефе һәм [с] авазы. З, з хәрефе һәм [з] авазы. Х, х хәрефе һәм [х] авазы. Һ, һ хәрефе һәм [һ] авазы. Й, й хәрефе һәм [й] авазы. Л, л хәрефе һәм [л] авазы. Р, р хәрефе [р] авазы.

Борын авазлары. М, м хәрефе һәм [м] авазы. Н, н хәрефе һәм [н] авазы. ң хәрефе һәм [ң] авазы.

Тавышсыз хәрефләр. ь, ъ.

Иҗек. Сүз басымы.

Лексика һәм фразеология.

Сүз – телнең төп берәмлеге. Сүзнең фикер формалаштыру һәм хис-тойгы белдерү вазифасы.

Синонимнар. Антонимнар. Омонимнар.
Сүз төзелеше. Сүз ясалышы.

Сүз ясалышы. Сүз төзелеше. Сүзнең мәгънәле кисәкләре.

Мәгънәле кисәкләренә нигезләнеп, сүзнең лексик һәм грамматик мәгънәләрен ачыклау.

Морфология.

Исем. Ялгызлык һәм уртаклак исемнәр. Исемнең сан белән төрләнеше. Исемнең килеш белән төрләнеше. Исемнең җөмләдә кулланылышы.

Сыйфат. Сыйфат дәрәҗәләре. Сыйфатның җөмләдә кулланылышы.

Сан.

Рәвеш. Рәвешләрнең җөмләдә кулланылышы.

Алмашлык. Зат алмашлыклары.

Фигыль. (Боерык, хикәя фигыльләр).
Синтаксис.
Сөйләмдә сүзләрне, җөмләләрне үзара бәйләү.

Сүзләр бәйләнеше.

Сүзтезмә.

Җөмлә турында төшенчә. Җөмләнең хәбәр итү һәм чынбарлыкка мөнәсәбәт белдерү функциясе. Җөмләнең грамматик нигезе.

Җөмлә. Гади җөмлә. Җәенке һәм җыйнак җөмләләр. Хикәя, сорау, боеру, тойгылы җөмләләр.

Җөмлә кисәкләре. Җөмләнең баш кисәкләре. Ия, аның төп билгеләре. Хәбәр, аның төп билгеләре.
Дөрес язу кагыйдәләре – орфография һәм пунктуация.

Язма сөйләм. Сүзләрне ачык һем башкалар танырлык итеп язу кирәклеге.

Язуда аваз хәрефләрен дөрес куллану.

Тыныш билгеләре. Аларны язма сөйләмдә тоткан рольләрне. Татар телендә файдаланыла торган тыныш билгеләре – кызыл юл (искәрмә рәвешендә тыныш билгеләренең бер төре итеп карала), нокта, куш тырнаклар, өндәү билгесе һәм сорау билгесе.
Әдәби уку эчтәлеге буенча мәҗбүри минимум

Белем күләме

1 - сыйныф әлифбаны өйрәнү этабы, хәреф танудан башлап, уку-язу күнекмәләренә күчү.

2 - сыйныфтан уку процессында акрынлап әдәби әсәрләр дә (беренче чиратта балалар әдәбияты) файдаланыла башлый. Кызыклы, мавыктыргыч әсәрләр балада укыйсы килү теләге тудыра, әдәбият дөньясының, матурлыгы, тәэсир итү кече укучыны үз артыннан ияртә, хыялын уята.

3-4 сыйныфларда уку дәресләрендә матур әдәбият мөстәкыйль күренеш буларак, максатлырак итеп өйрәнелә башлый.

Әдәби әсәрләрне укыганда, өйрәнгәндә түбәндәге конкрет максатларны күздә тотабыз:

- китап, әсәр уку күнекмәләрен ныгыту, мөстәкыйль укуга теләк һәм матур әдәбиятка кызыксыну тәрбияләү;

- сәнгатьле уку һәм сөйләм күнекмәләрен камилләштерү;

- әдәби әсәр ярдәмендә, мораль-әхлак мәсьәләләре турында, матурлык-гүзәллек турында сөйләшеп, укучының мөстәкыйль фикерләвен үстерү;

- әдәби әсәргә ияреп, аның төрле вариантларын уйлап табып, укучының хыялын эшкә җигү, иҗади сәләтен үстерү.

Бу максатларга ирешү өчен түбәндәге бурыч-чараларны үтәү мөһим:

- бер-берсен тулыландыра, көчәйтә торган һәм үзара бәйләп өйрәнеп була торган әсәрләр сайлап алына;

- текстны йөгерек уку максатына, сәнгатьле итеп уку өстәлә, әдәби әсәрнең матур, аһәңле яңгырашына игътибар ителә. Моның өчен хикәяләп язылган чәчмә әсәргә дә, тезмә әсәр - шигырьгә дә һәм диалогларга корылган кечкенә пьесаларга да мөрәҗәгать итәргә кирәк.

- әдәби әсәрне башка текстлардан аера белергә өйрәтү әһәмиятле ( мәсәлән, дәреслек текстлары белән чагыштырып);

- иң беренче, иң әһәмиятле бурыч - образны (сурәтне) таный белергә өйрәтү; - терминнарына артык басым ясамыйча, чагыштыру, сынландыру-кешеләштерү, төрлечә ачыклау (эпитет) чараларына, сурәт ясаучы. чараларга игътибар гонәлтелә.

- әдәбиятны сәнгатьнең, башка төрләре белән янәшә куеп, бәйләп үзләштерү бик әһәмиятле һәм нәтиҗәле. Мәсәлән рәсем сурәтне буяулар, сызыклар ярдәмендә ясый, аны күз белән күреп торабыз. Әдәби әсәр шул ук сурәтне хыял күзе белән күрерлек итеп сүзләр ярдәмендә ясый.

- Хис - кичерешләр турында сөйләшкәндә музыка ярдәмгә килә: моңлы, сагышлы, уйчан, шаян, шатлыклы һәм башка хис -халәтләрне бары тик сәнгать ярдәмендә генә тасвирлап була икәнлеге

( бу әдәбиятның төп үзенчәлеге) укучы күңеленә салына:

- балалар әдәбияты турында, халык авыз иҗаты әсәрләре турында башлангыч мәктәптә билгеле бер күләмдә ( уку планындагы сәгатьләр саны сыйдырган күләмдә) белем бирелә.

- тематикага игътибар итү зарур: табигать, тереклек; әти-әни, гаилә, туганнар; туган җир, төбәк, Туган ил; хезмәт, һөнәрләр һ.б. турындагы әсәрләр мисалында яхшылык һәм яманлык, кызгану һәм мәрхәмәтсезлек; сүзеңдә тора белү, намуслы булу турында фикер алышу, бу сыйфатларга карата укучының карашын, мөнәсәбәтен тәрбияләү.

Әсәрләр:

Әкиятләр: Җәвад Тәрҗеманов. Тукран малае Шуктуган.

Фәнис Яруллин. Урман әкияте.

Дәрҗия Алпакова. Гөлчәчәк белән Сандугач.

Фаил Шафигуллин. Акмөгез.

Радик Фөизов. Киләчәктә кунакта.

Нәбире Гыйматдинова. Урман ниләр сөйләр икән?

Ләбиб Лерон. Пирамида. Чеметерелиун йолдыз.

Сөмбел Гаффарова. Көз. Булмас димә.

Шигырьләр: Габдулла Тукай. Туган тел. Сабыйга. Кышкы кич.Су анасы.

Бари Рәхмәт. Әнием бәйрәме. Муса Җәлил. Карак песи.

Шәүкәт Галиев. Витаминлы хәрефләр. Мактаныша малайлар. Онытылган. Ялкау да үсә. Роберт Миднуллин. Югалган көн. Дөньядагы иң зур алма.

Рөстәм Мингалим. Уйларга кирәк. Җәүдәт Дөрзаман. Күзле кычыткан.

Галимҗан Гыйльманов. Мәктәпкә бармадым. Нәсел агачы.

Нурия Измайлова. Мирас. Өйрәттем ...

Пьесалар: Нурихан Фәттах. Энҗеле үрдәк. Фәнис Яруллин. Ак яфрак. Рабит Батулла. Албасты. Ләбиб Лерон. Яңа ел биштәре.

Искәрмә: программа төзегәндә бу исемлеккә, укытучылар кинәше белән, үзгәрешләр керергә мөмкин.

Башлангыч мәктәпне тәмамлаган укучыларның белем дәрәҗәсенә таләпләр.

Укучыларның уку дәресләрендә алган күнекмәләре һәм матур әдәбият турындагы белемнәре түбәндәге таләпләргә җавап бирергә тиеш:

- йөгерек һәм сәнгатьле итеп уку;

- укыган текстның (әсәрнең) эчтәлеген эзлекле, бәйләнешле итеп сөйләү;

- сорауларга тулы җавап бирү;

- матур әдәбиятны гадәти (фәнни, популяр, публицистик) тексттан аера белү;

- образны таба белү, аның мәгънәсен аңлату;

- чәчмә әсәрне тезмә әсәрдән аера белү;

- әдәбиятның сәнгать төрләре белән уртаклыгын һәм аермасын аңлату;

- дәрестә һәм укучы үзлегеннән укыган язучыларны, аларның әсәрләрен хәтерләү;

- тәкъдим ителгән яки үзе теләгән темага хикәяләп яки шигырь рәвешендә "әсәр" иҗат итеп карау;

- әдәби геройның уңай яки кире сыйфатларын бәяли белү, үзенең мөнәсәбәтен белдерү;

- үзенә ошаган әсәрне (әсәрләрне) аерып алу, яраткан героен; матур образны әйтү;

- әсәрдән образ төзүче чараларны табу;
Обязательный минимум содержания по иностранному языку.